De vorige rit in augustus had ik aangeboden aan organisator Tonnie, mocht de club een keer wat noordelijker willen starten, dat ik voor ze een route wilde uitzetten. 
Aangezien deze maand Tonnie zelf de 3e zaterdag van de maand september verhinderd was, werd ik gevraagd of ik een keertje de organisatie op me wilde nemen.

Almelo centrum leek me geen optie. Met zo'n hele kluit ligfietsers raak je elkaar vlug kwijt in het verkeer. Starten vanuit Vroomshoop of Daarlerveen was toch iets te noordelijk voor de rest van de groep. In een helder moment leek me starten vanuit mijn werkplek net ten noorden van Almelo wel wat. Vanaf daar ben je zo buiten de bebouwde kom. Gelukkig kreeg ik toestemming van de eigenaar. 

Ik heb nu inmiddels vaak genoeg meegereden om een beetje weten hoe je met zo'n colonne fietsers rijdt. Maar hoe plan je nu een route? Ik besloot maar de mooiste stukjes omgeving die ik in mijn eigen buurt kon bedenken, de leukste fietspaadjes, en de rustige wegen aan elkaar te knopen. Na een verzamelen en ontvangst met koffie en bananen vertrokken we met de club rond 11 uur. Mijn collega Mark was zo vriendelijk om even een groepsfoto te maken. Daarna vertrok Mooi Twente noordwaarts. Dwars door het breedste stukje van lintdorp Vriezenveen. Ik reed voorop omdat ik de route kende. Vorige week heb ik een stuk voor gereden, de rest ken ik de route wel. Er was deelnemer die nog 's morgens een afspraak had bij de kapper, dus die sloot onderweg ergens bij achteraan. Voorbij Vriezenveen ging het een stukje langs het stroomkanaal, een van mijn favoriete fietspaden om naar het oosten te fietsen. Voorbij het tunneltje onder de N36 door volgde een mooi fietspaadje die uitkwam bij het Veenmuseum. Zo reden we ook rakelings langs de Engbertsdijkvenen, een uniek stukje veengebied. 
We hebben de monniken de hand geschud in kloosterdorp Sibculo, en langs de akkers en een kleine plaspauze reden we door naar Bergentheim. Van de drukte van de rommelmarkt hebben we niets vernomen omdat de route de andere kant van het dorp langsging. 

Na een telefoontje met het koffieadres had ik mijn telefoon nog nèt op tijd opgeborgen, want er stonden borden dat de politie op fietsers met telefoons in hun hand gingen controleren. Eenmaal op de pauzeplek ,,de Koppel" in Hardenberg stond de koffie en gebak klaar, en was het even gezellig buiten zitten. Mooi om dingen uit te wisselen die ook over fietsen gaan, maar ook over andere dingen.

De route terug naar Almelo was eerst de stuw over, daarna een lang stuk fietspaadjes waarvandaan je de Vecht in de verte kon zien. Via Rheeze en de stuw bij Diffelen leidde ons de route naar de kruising richting Beerze. Gelukkig zijn we zonder ongelukken aan de Beerzerhaar gekomen, een automobilist vond het handig om nog even in te halen terwijl ook nog een auto tegemoet kwam rijden. Langs de Kolemieten en Russenweg reden we een bijzonder dorpje binnen, te weten Vroomshoop. De plaats wie haar naam heeft te danken aan de verhoging waar gelovigen op de monniken zaten te wachten uit Sibculo (Vrome Hoop). Je zult er maar wonen, vreemd om met een club zo langs de straat te rijden waar je zelf aan woont. Ik heb de club zover weten te krijgen dat ze allemaal rustig achter me aan tuften, de Wustemoat over naar de Esweg, richting de westkant van Vriezenveen. 
Vandaar was het maar een eindje voor we weer terug aan de zaak waren. 

Lekker even afkoelen met wat fris, een praatje na en ieder ging weer zijns weegs. Bedankt voor ieder die erbij was, voor het vertrouwen in de route te maken en gezellige dag. Ik heb er van genoten, ook vanwege het zomerse weer.
Ik vond het best bijzonder om eens 80 kilometer te fietsen binnen een straal van 15 kilometer van mijn eigen huis!

Groepsfoto, Dasko bedankt voor onderkomen en koffie!

Ook leuk fietsen van anderen bekijken

Pauze bij de Koppel in Hardenberg