21 02 Achterin / 2021 | Gerwin op de fiets

21 02 Achterin

Het was me het weekje wel. Maandagmorgen naar het werk sneeuwjacht mee mogen maken. 's Avonds kon ik ook nog via Wierden terug, dus geen 10 maar 20 km door de sneeuw ploegen om thuis te komen. Ik zadel namelijk niet graag anderen met mijn problemen op. Vandaag werden we uitgenodigd om kijken op de school voor onze tweede zoon, mooie reden om een vrijdag voor vrij te nemen.

Voordat ik naar school ging, had ik nog net even tijd om nog even een een paar rondjes te schaatsen hier op het Zwolsekanaal in Vroomshoop.

Het deed me denken aan het plaatje dat ik ken van de geheime zender van Meekel en van Es - Holland in de winter.

Wat een mooie dagen deze week! Tja, dan kan ik het ook niet laten om ook even een rondje te fietsen.

Na het ophalen van de oudste vlug wat boterhammen smeren, ligfiets uit de schuur en gaan. Al een geruime tijd wist ik dat er een nieuwe grensovergang was gemaakt bij Achterin, een gehucht achter Radewijk. Het ligt in het mooie hoekje van de provincie.

Dus na de lunch op pad. De fietspaden oostwaarts waren redelijk schoon. De zon scheen, dus de zonnebril was geen overbodige luxe. Eenmaal de grens over was het muizen. Veelal wegen vol nog met sneeuw. Hier en daar was het nog redelijk schoon, maar dat waren ook drukke wegen. Via Itterbeck was het mooie heuvelig richting Wilsum. Daar moest ik een weggetje naar rechts. Dat zag er op zich redelijk uit. Maar al hoe meer ik verderop kwam, werd het platgereden sneeuw meer een grote ijsbaan. Gelukkig kon ik de fiets redelijk rechtop houden, al werd het steeds moeilijker. Ik was in de veronderstelling dat ik op een gegeven moment op de weg naar Emlichheim zou uitkomen, maar na zelfs een zandweg stond ik op een stuk dijk tot mijn knieën in de sneeuw en de fiets in de handen.

Gelukkig duurde dat niet lang, en was de weg vlug weer gevonden. Nadien bij de nieuwe grens weer het zelfde geintje. Kennelijk was men niet in beweging gekomen om dit nieuwe weggetje te ontdoen van de sneeuw net als de rest. Eenmaal Achterin voorbij, en steeds weer meer in de bewoonde wereld gekomen, kwam ik in Radewijk. Voor velen is dit inmiddels al 'achtergebied' maar het is er een best mooie omgeving. Maar ik had hier op een gegeven moment een afslag gemist, want knooppunt 40 kwam maar niet. Op een gegeven moment heb ik maar Hardenberg maar aangehouden, en reed ik al weer vlug op bekende wegen.

Vanaf Bergentheim mooi langs het kanaal gefietst, verschillende mensen zag ik ook daar met de ijzers eronder zich vermaken. Ik weet nu in elk geval net als koningin Maxima hoe het is om met de vorst te fietsen. Totaal zo'n 60 km.